Skip to main content

Tula, Para Saiyo, Mahal #2

        “Ikaw”

 

Mga mala-dyamanteng mga mata, mga kulay rosas na labi, at mga mala anghel na ngiti

Mga simpleng bagay na sa’yo’y aking tinatangi,

Na nakadagit ng aking atensyon, lumalakas ang tensyon pag patungo na sa aking dereksyon

Sino ka ba? nabuo mo ang pagkatao kong nag mamalpangksyon, at pinatigil ang mundo ko sa aksyon.

 

Akala ko sa sinehan at mga pelikula lang ang nararanasan ko sa twina,

Sa tuwing lilingunin kita ay di tao, ngunit mundo ang aking nakikita.

Alam ko ang mga sinasabi ko ay tila pantasya, ngunit nagiging makatotohanan pag nariyan ka na

Napatunayan na si kupido ang pumana, ngunit ang puso ko, sayo’y tumama.

 

Matatapos ang aking tula sa puro mga salita, mga katagang naglalarawan na di mala-tao,

Sapagkat siya’y isang mahal…mahal na mahal ko, oo, korni na naman ako,

Pero sino ng aba ito? Siya lang naman ang unang nagpatibok ng puso ko

Oo totoo, walang halong biro, yung tipong nakakalas niya ang pinto kung saan ang pakiramdam at puso ko’y nakatago.

 

At sa mga sandalling ito, ipapakilala ko na ang taong binabanggit ko

Oo, tila nagpapakilala ako ng isang tao sa entablado, na gumagamit ng mabubulaklak na salita para sa hurado,

Pero, ang babaeng tinutukoy ko ay lagi kong tinatanaw,

Na kung ang gabi ay itim, at ang araw ay dilaw, ang babaeng ito naman, ay Ikaw.




Comments

Popular posts from this blog

Tula, Para Saiyo, Mahal #1

“Bituwin ko’y ikaw”   Kahit anong mangyari, naririto ako sa iyong tabi, Itaboy mo man ako, ako’y mananatili at sa’yo ay mamamalagi. Sa puntong ito, mga oras at emosyon natin ay nagtutugma, parehas silang nagtatama, At ang sa atin nama’y gusto ko nang maayos at di isawalang bahala.   Panahon, Oras, Espasyo, siguro ito ang sangayo’y kailangan mo, Gagalangin ko ang mga ninanais ng mahal ko, ang mga nais mo. Kung kailangan mo ng ganito o ganyan, ibibigay ko saiyo, Alam mo naman diba? Lahat ay gagawin ko para sa binibini ko.   Kumusta ka na ba? sana’y iyong malaman na ako’y naririto pa Na sa ating di pagkakaunawaan ay ayokong nag-iisa ka, Dahil ang totoo, may kasama ka, ako, ako na madalas may mga mali Lahat ay aking gagawin upang maitama, at ang mga pangako’y di mabali.   Ako’y maghihintay, maging kahapon man ang ngayon Didilat ako at maghihintay, dahil sabi mo’y kailangan mo ng panahon Hihintayin at ito’y aking aayusin, Dahil mahal kita, kahit anong pasanin ay bubuhatin, wag lang mal

Tula Na Puno ng Istorya

  “Kalawakan” ni: harbii   Milyong-milyong mga Bituwin, di ko na sila kailangan pang sungkitin Dahil ang aking nag-iisang hiling ngayon ay narito na saakin Ang talang tinitingala ko lang dati ay naririto na saaking tabi Na magsisilbing liwanag sa madidilim kong mga gabi   Ganun din ako sa’yo, di ko hahayaang mawala ang ningning ng talang iniibig ko Pangakong nandito lang ako, umabot man tayo sa dulo. Tawagin mo akong SoLuna, Ako ang Araw na kapiling mo sa oras ng kasiyahan At ang Buwan na kadamay mo sa iyong tinatahak na kalungkutan.   Ikaw ang aking Daigdig na dahilan kung bakit ang puso ko’y pumipintig Hawla ng bawat memorya, dito narin natin ikukulong ang bawat istorya Yung tipong dadaigin pa natin ang pag-iibigan sa telenovela Na kahit sa panahon ng panlalamig, di maglalaho ang aking pag-ibig.   Ikaw ay nag-iisa, walang kang katumbas kahit na sino pa sila Sisiguraduhin kong ika’y palaging masaya. Sobrang laki man ng Mundo, kilokilometro man a