Skip to main content

Tula Na Puno ng Istorya

 

“Kalawakan”

ni: harbii

 

Milyong-milyong mga Bituwin, di ko na sila kailangan pang sungkitin

Dahil ang aking nag-iisang hiling ngayon ay narito na saakin

Ang talang tinitingala ko lang dati ay naririto na saaking tabi

Na magsisilbing liwanag sa madidilim kong mga gabi

 

Ganun din ako sa’yo, di ko hahayaang mawala ang ningning ng talang iniibig ko

Pangakong nandito lang ako, umabot man tayo sa dulo.

Tawagin mo akong SoLuna, Ako ang Araw na kapiling mo sa oras ng kasiyahan

At ang Buwan na kadamay mo sa iyong tinatahak na kalungkutan.

 

Ikaw ang aking Daigdig na dahilan kung bakit ang puso ko’y pumipintig

Hawla ng bawat memorya, dito narin natin ikukulong ang bawat istorya

Yung tipong dadaigin pa natin ang pag-iibigan sa telenovela

Na kahit sa panahon ng panlalamig, di maglalaho ang aking pag-ibig.

 

Ikaw ay nag-iisa, walang kang katumbas kahit na sino pa sila

Sisiguraduhin kong ika’y palaging masaya.

Sobrang laki man ng Mundo, kilokilometro man ang bawat espasyo

Pero kahit na ganong kalawak man ito, ikaw lang ang KALAWAKAN ko.




Hinding-hindi ko malilimutan ang isang gabi ng Nobyembre, hinding-hindi, mahal

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Tula, Para Saiyo, Mahal #1

“Bituwin ko’y ikaw”   Kahit anong mangyari, naririto ako sa iyong tabi, Itaboy mo man ako, ako’y mananatili at sa’yo ay mamamalagi. Sa puntong ito, mga oras at emosyon natin ay nagtutugma, parehas silang nagtatama, At ang sa atin nama’y gusto ko nang maayos at di isawalang bahala.   Panahon, Oras, Espasyo, siguro ito ang sangayo’y kailangan mo, Gagalangin ko ang mga ninanais ng mahal ko, ang mga nais mo. Kung kailangan mo ng ganito o ganyan, ibibigay ko saiyo, Alam mo naman diba? Lahat ay gagawin ko para sa binibini ko.   Kumusta ka na ba? sana’y iyong malaman na ako’y naririto pa Na sa ating di pagkakaunawaan ay ayokong nag-iisa ka, Dahil ang totoo, may kasama ka, ako, ako na madalas may mga mali Lahat ay aking gagawin upang maitama, at ang mga pangako’y di mabali.   Ako’y maghihintay, maging kahapon man ang ngayon Didilat ako at maghihintay, dahil sabi mo’y kailangan mo ng panahon Hihintayin at ito’y aking aayusin, Dahil mahal kita, kahit anong pasanin ay bubuhatin, wag lang mal
Post a Comment
Read more

Tula, Para Saiyo, Mahal #2

        “Ikaw”   Mga mala-dyamanteng mga mata, mga kulay rosas na labi, at mga mala anghel na ngiti Mga simpleng bagay na sa’yo’y aking tinatangi, Na nakadagit ng aking atensyon, lumalakas ang tensyon pag patungo na sa aking dereksyon Sino ka ba? nabuo mo ang pagkatao kong nag mamalpangksyon, at pinatigil ang mundo ko sa aksyon.   Akala ko sa sinehan at mga pelikula lang ang nararanasan ko sa twina, Sa tuwing lilingunin kita ay di tao, ngunit mundo ang aking nakikita. Alam ko ang mga sinasabi ko ay tila pantasya, ngunit nagiging makatotohanan pag nariyan ka na Napatunayan na si kupido ang pumana, ngunit ang puso ko, sayo’y tumama.   Matatapos ang aking tula sa puro mga salita, mga katagang naglalarawan na di mala-tao, Sapagkat siya’y isang mahal…mahal na mahal ko, oo, korni na naman ako, Pero sino ng aba ito? Siya lang naman ang unang nagpatibok ng puso ko Oo totoo, walang halong biro, yung tipong nakakalas niya ang pinto kung saan ang pakiramdam at puso k
Post a Comment
Read more